વિષ્ણુ સખારામ ખાંડેકર મરાઠી લેખક હતા. ‘જ્ઞાનપીઠ એવોર્ડ’ જીતનાર તે મરાઠીના પ્રથમ લેખક હતા.ખાંડેકરની લેખન કારકિર્દીની શરૂઆત 1919 માં થઈ હતી જ્યારે તેમની પ્રથમ કૃતિ ‘શ્રીમત કાલિપુરનમ’ પ્રકાશિત થઈ હતી.1920 માં, ખાંડેકરે કોંકણ ક્ષેત્રના સિંધુદુર્ગ જિલ્લામાં શિરોદા નામના નાના શહેરમાં શાળાના શિક્ષક તરીકે કામ કરવાનું શરૂ કર્યું. એક શિક્ષક તરીકે કામ કરતી વખતે, ખાંડેકરે પોતાના ફાજલ સમયમાં મરાઠી સાહિત્યના વિવિધ સ્વરૂપોની રચના કરી. તેમના જીવનકાળમાં તેમણે સોળ નવલકથાઓ, છ નાટકો, લગભગ 250 ટૂંકી વાર્તાઓ, 100 નિબંધો અને 200 થી વધુ વિવેચન લેખો લખ્યા. તેમણે મરાઠી વ્યાકરણમાં ખાંડેકરી અલંકાર પર કામ કર્યું.1941 માં તેઓ સોલાપુરનાં વાર્ષિક મરાઠી સાહિત્ય સંમેલનના પ્રમુખ તરીકે ચૂંટાયા. 1968 માં ભારત સરકારે તેમની સાહિત્યિક સિદ્ધીઓની કદર કરીને તેમને પદ્મ ભૂષણ એવોર્ડથી સન્માનિત કર્યા. બે વર્ષ પછી, તેમને ભારતીય સાહિત્ય અકાદમીની ફેલોશિપથી પણ સન્માનિત કરવામાં આવ્યા. 1974 માં, તેમને તેમની નવલકથા યયાતી માટે ‘જ્ઞાનપીઠ એવોર્ડ’ એનાયત કરવામાં આવ્યો. મહારાષ્ટ્રના કોલ્હાપુરની શિવાજી યુનિવર્સિટીએ તેમને ડી.લીટની માનદ ડિગ્રી આપી. 1998 માં ભારત સરકારે તેમના માનમાં યાદગાર ટપાલ ટિકિટ જારી કરી.