શરતચંદ્ર ચટ્ટોપાધ્યાય એ ભારતના સૌથી લોકપ્રિય અને સૌથી વધુ અનુવાદિત લેખક છે. તેઓ પોતાને બંકિમચંદ્ર ચેટર્જી અને રવિન્દ્રનાથ ટાગોરના સાહિત્યથી પ્રેરિત ગણાવ્યા હતા. તેમના સાહિત્યથી સમાજના નીચલા વર્ગને માન્યતા મળી. જ્યારે તેમણે 'કેરેક્ટરલેસ' નવલકથા લખી ત્યારે તેમને ઘણા વિરોધનો સામનો કર્યો કારણ કે તે સમયની માન્યતાઓ અને પરંપરાઓને પડકારતી હતો. તેમણે સુંદરતા કરતા કદરૂપાને વધુ મહત્વ આપ્યું હતું અને તેથી જ આજે પણ તેની રચનાઓ પ્રાસંગિક લાગે છે. તેમની રચનાઓ ઘણી ભારતીય ભાષાઓમાં, પચાસ જેટલી ફિલ્મોમાં લેવામાં આવી છે. ખાસ કરીને, તેમની નવલકથા ‘દેવદાસ’ સોળ અલગ અલગ સંસ્કરણમાં બનાવવામાં આવી છે અને ‘પરિણીતા’ને બે વાર બંગાળી, હિન્દી અને તેલુગુમાં બનાવવામાં આવી છે. બીજી એક પ્રખ્યાત ફિલ્મ ‘છોટી બહુ’ (1971) તેમની નવલકથા ‘બિંદુર છલે’ પર આધારિત છે.