ધરતી પરનું સ્વર્ગ એટલે ઘર. ધરતીનો છેડો એટલે ઘર. ઘર એટલે સલામતી, પ્રેમ, હૂંફ. પણ એ જ માટીના ઘરના નેવેથી ટપ ટપ આંસુ ચૂવે છે અને દીવાલો પરથી ઉના નિશ્વાસના પોપડા ખરે છે. હૂહૂકાર કરતું વાવાઝોડું ફૂંકાય છે ત્યારે માટીના ઘરની દીવાલો ધસી પડે છે, ને જેણે એક દિવસ શરણાઈના સૂરે ગૃહપ્રવેશ કર્યો હતો એ ચૂપચાપ જીવતી દટાઈ જાય છે. એની ચીસ ત્યારે કોઈને સંભળાતી નથી. જે ધગધગતી અગનપથારી પર ચાલી હતી, એને વળી ચિતાનો શો ભય?
આ Text ને અલગ ટ્રીટમેન્ટ આપવી.
શું સ્ત્રી એટલે માત્ર ઓળખ વગરનું એક અસ્તિત્વ જ?
માટીનું ઘર હોય કે માર્બલનો મહેલ હોય, એમાં સ્ત્રીનો વાસ હોય ત્યારે જ એને `ઘર’ની ઓળખ મળે છે. જે ઘરમાં સ્ત્રીને માન-સન્માન મળતું હોય એ ઘરને `મંદિર’નો દરજ્જો મેળવવા માટે કોઈ ધાર્મિક વિધિ કરવાની જરૂર નથી પડતી. નારીની ભલે પૂજા ન કરો, પણ એને હડધૂત-તિરસ્કૃત ન કરો તો દેવો પણ પ્રસન્ન થતા હોય છે.
Be the first to review “Mati Nu Ghar”
You must be logged in to post a review.